σελεστίνης

και σελεστίτης, ο, Ν

(ορυκτ.) θειικό ορυκτό τού στροντίου, που έχει παρόμοιες ιδιότητες με τον βαρύτη, αλλά είναι λιγότερο διαδεδομένος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. celestine / celestite < λατ. coelestis «ουράνιος, θεσπέσιος»].